معاویه بندگان خدا را به سوی فرزندش فراخواند . فرزندی متکبر و شراب خوار که با شرارت و غفلت و بی حالی همراه است و از بهترینِ مسلمانان به واسطه ی زور ، وعده و وعید ، ترساندن ، تهدید و تبعید برای او بیعت گرفت و حال آنکه خود او به سفاهت(نادانی و بی خردی) و پستی و خباثت فرزندش آگاهی داشت و شراب خواری،گناه و کفر او را با چشم خود دیده بود .
 
زمانی که یزید به قدرت رسید و همه چیز برای او مهیا شد و از فرمان خدا و رسول او سرپیچی نمود،به خون خواهی مشرکان و قدرت نمایی در نزد مسلمانان پرداخت و حادثه ای رای برای اهل مکه به وجود اورد که زشت تر و فاحش تر از آن در اسلام رخ نداده بود .
 
ومنه إیثاره بدین الله ودعاؤه عباد الله إلى ابنه یزید المتکبر الخمیر صاحب الدیوک والفهود والقرود وأخذه البیعة له على خیار المسلمین بالقهر والسطوة والتوعید والإخافة والتهدد والرهبة وهو یعلم سفهه ویطلع على خبثه ورهقه ویعاین سکرانه وفجوره وکفره فلما تمکن من ما مکنه منه ووطأه له وعصى الله ورسوله فیه طلب بثأرات المشرکین وطوائلهم عند المسلمین فأوقع بأهل الحرة الوقیعة التی لم یکن فی الإسلام أشنع منها ولا أفحش مما ارتکب من الصالحین فیها

منبع اهل سنت : تاریخ الطبری ، ج 5 ص 623 ، اسم المؤلف:  لأبی جعفر محمد بن جریر الطبری الوفاة: 310 ،